Schuurfeest in een gaybar

"Roy, kan jij voor de vakantie misschien nog even een vies blogje schrijven?"
"Maar natuurlijk, vies is my middle name. En daar komt bij dat de onofficiële IEMES party 'Mess' gruwelijk smerig was, op een goede manier."

Iedereen heeft het vast wel meegekregen, dat over en weer op Facebook over Mess. "Kunnen we een kroeg regelen waar we elkaar kunnen berijden zonder consequenties?" "Kan iemand een bardienst draaien of glazen dragen?" "Roy, wil jij misschien imponerend bij de deuropening gaan staan om zo het gespuis buiten de deur te houden?" Op de meeste van deze vragen werd met een volmondig "ja" geantwoord en het schuurcafé in kwestie was de 'Peanuts' geworden.

Peanuts is een sfeervolle, disco-achtige gaybar met gekleurde lichtjes in de muur en een glimmende zilveren paal op het bescheiden podium. Een paal die van bijna nóg minder actie heeft genoten dan de mijne doorgaans doet. Zelfs tijdens de striptease classic 'you can leave your hat on' bleef deze paal praktisch onberoerd. Op zich geen probleem, maar nu zitten we niet bepaald op een katholieke opleiding bijbels te lezen in de pauze, maar is het voornamelijk porno wat door de gangen schalt bij ACI. De volgende keer mag het iets minder preuts jongens en meisjes van IEMES. Niemand verwachtte overigens dat de kledingstukken in het rond zouden vliegen, ondanks de temperatuur, maar ik had een wat lossere dresscode "no top required" wel kunnen omarmen (misschien een thema voor de volgende keer). Gedanst werd er overigens genoeg, zowel vies geschuur als... nee eigenlijk alleen vies geschuur. Tenzij je de spontane groepsepilepsie die iedereen ten deel viel tijdens de dubstepkwartiertjes meerekent als dans.

In den beginnen was het Lazerus Pimmus die de wheels of steel voor zijn rekening nam, "ordinaire top 40" noemde hij het zelf, en ik geef hem groot gelijk. Maar ordinaire top 40 is een goed begin van de avond, je moet iets hebben om naar de Yellow Claw mixtape op te werken. Terwijl ik de lines "jouw bil is een krokodil, hap hap met je krokobil" zelf nooit zo goed begrepen heb, is het de ultieme party hit,. Het enige dat ik kan bedenken, is dat bil rijmt op krokodil en dat schijnt tegenwoordig genoeg te zijn in de hiphopscene. Verder kan ik sowieso niet in discussie gaan met Mister Polska´s uitspraak dat dit het aller allermooiste feestje was, want dat was het. Ik heb verder geen idee wie er muziek draaide -ik geloof een muziekcomputer die gedachten kon lezen- maar het was perfect. Een schuldgevoel bekruipt me lichtelijk omdat #CLUBIEMES hier vrij weinig mee van doen had en zoals ieder ander, draag ik #CLUBIEMES een warm hart toe. Maar ik merk wel weer dat een thema soms nergens voor nodig is als er aan de randvoorwaarden van mooi weer en goedkoop bier wordt voldaan. Voor 1,50 per glas kan je namelijk nogal eens goed van de kaart geraken, en aan het eind van de avond weigerden veel interne GPSjes daarom ook dienst.

Badend in het zweet stond iedereen daar met glimmende voorhoofdjes hun ding te doen: een biertje, een dansje of een dame. Ja er werden velen dingen 'gedaan' die avond in de zwoele temperatuur. Ik was blij met mijn korte broek omdat het relatief fris was. De dames waren blij met mijn korte broek, omdat ze zich konden verlekkeren aan mijn goed ontwikkelde kuiten en netjes gestyled beenhaar, terwijl de voeten daaronder een mooi staaltje van amateuristische cripwalk lieten zien. Buiten werd er flink geouwehoerd onder het genot van een drankje en binnen werd er dus flink gedanst, ook onder het genot van een drankje. Het was voor ieder wat wils die avond, vooral drankjes.

We kunnen toch al wel stellen datje een goede avond gehad hebt als je thuis komt en de eerste zonnestralen zich al door de nachtelijke bewolking heen vechten en het sterrenstof verjagen. Zodra de vogels beginnen met hun ochtendritueel en mij een slaapliedje toezingen in frequenties die ik om vijf uur in de ochtend liever niet hoor, besluipt de euforie me weer. Het was er weer één: een prachtig iemes feestje, de allermooiste.