Kamer verkiezingen
"Godverdomme! Van wie is fuckin afwas nou weer?!" Van niemand, is het antwoord. De afwas is altijd van niemand. Dat is regel één voor het op kamers zitten. Na zo'n vier jaar op dezelfde kamer te wonen, kan ik je wel het een en ander vertellen over hoe het er aan toe gaat in een gemiddeld studentenhuishouden. Deze is dus voor alle zuigelingen die net hun moeders kapot gebeten tepel verlaten om hun eigen melk te regelen in het echte leven. En wat blijkt nou: het echte leven zit vol onbekende idioten, en daar mag jij mee gaan samenwonen, als je een beetje geluk hebt. Gelukkig hebben jullie mij, deze doorgewinterde veteraan, om je bij staan bij de jacht naar een kamer en hoe je daar vredig kan verblijven. Een aantal tips:
Kijkavond
Persoonlijk heb ik maar één kijkavond gehad, en baas als ik ben, was ik daar meteen in de groep opgenomen als een gelijke. Nadeel is wel dat alle tips die ik hier geef, puur giswerk zijn. Ten eerste: Tijdens een kijkavond is het slim om per ongeluk expres te laten merken dat je een opgeruimd type bent. Leg dit er niet te dik bovenop en overdrijf niet, want dan is iedereen bang dat je meteen een schoonmaakrooster gaat maken en dat vinden we allemaal kut. Ten tweede: ben vooral niet jezelf. Het is een beetje als het versieren van iemand, alleen moet je nu minstens drie mensen regelen. Ben jij zo iemand die na school op je kamertje gaat zitten blowen en Call of Duty speelt tot het internet stuk gaat? Open je slechts je deur als de pizzabezorger voor de deur staat en je bijna sterft in je eigen wietlucht? Supertof, maar hou dit voor je. Laat wel doorschemeren dat je een xbox hebt als je mannen moet overtuigen van je chillheid, maar "niet heel veel speelt" als er ook vrouwen zijn die je voor je moet winnen. Ben ook niet bang om een van je gastheren een beetje te beledigen, mannen vinden dat tof, vrouwen niet, vrouwen kunnen nergens tegen dus negeren is the way to go. Al loop je dan het risico dat ze verliefd op je worden. Als laatste wil ik alleen even melden dat je echt een antisociale loser bent als je vaker dan drie keer wordt afgewezen, blijf dan maar lekker thuis wonen.
Visueel schoon
Je hebt een kamer, betaalt netjes je huur en hebt een boedelbak vol aan Ikea spul op je kliklaminaat staan. Dan ben je er, zal je denken. Nope! Nu moet je nog ongeveer vier jaar vredig samenwonen met een stel idioten die weliswaar niet meer onbekend zijn, maar zelfs een soort van familie worden. Zichtbaar rotzooi opruimen is de sleutel hier. De meeste woordenwisselingen zullen ontstaan vanwege het ophopen van viezigheid. Kaaskorsten in het tosti-ijzer, spaghetti in de wasbak en, in het geval van dames in huis, een waar kerkhof aan lege shampooflessen in de douche. Nu preek ik niet dat je dat op moet ruimen, maar wel dat je dat op moet ruimen als iemand ziet dat je ermee bezig bent. Diegene zal dan denken: "zo, echt fijn, die nieuwe ruimt zijn zooi netjes op. Nu hoef ik vannacht niet voor zijn deur mijn elektrische gitaar te stemmen." Maak er ook vooral een punt van als je een grotere taak -ongevraagd- verricht hebt. Als je bijvoorbeeld de schimmel tussen de badkamertegeltjes verwijderd hebt, zeg dan luid en duidelijk en vooral heel erg ongevraagd: "Jezus, die badkamer was smeriger dan ik dacht, JEZUS!" Het is sowieso altijd extra duidelijk als je er heilige bij betrekt. De moraal is dus dat je niet per se voor schoon moet gaan, maar wel voor de illusie van schoon. Op deze manier hou je iedereen rustig terwijl je je er minimaal voor hoeft in te spannen.
Deze gast is bij elke kijkavond, met fakkels en hooivorken, verjaagd
Familie
Soms lijkt het wel alsof ik iedereen haat, misschien moet ik het woord 'idioten' iets minder vaak laten vallen, maar het is wel gewoon heel gezellig om op kamers te wonen. Lekker samen eten, lege Desperados flesjes verzamelen in een winkelwagen in de achtertuin, een keertje op stap, volle winkelwagentjes met lege Desperados flesjes naar de glasbak brengen, al die goeie shit. Ook leer je nieuwe mensen kennen, want -geloof het of niet- die idioten hebben ook allemaal vrienden of zelfs een relatie. Met een beetje geluk woont die relatie dus ook nog praktisch bij jou in huis, en zij heeft óók nog vriendinnen waarvan jij elke godganse dag nietsbetekenend gezever aan mag horen terwijl je eigenlijk even rustig youporn wil checken. Ik begin de algemeenheid van dit stukje een beetje te verliezen merk ik... Ga er maar vanuit dat er altijd iets te beleven is in huis, of je daar nu zin in hebt of niet. Niemand neemt het je kwalijk als je je deur een keer demonstratief dicht sodemietert en de sleutel omdraait. Dit kleurrijke volkje waar je je wasmachine mee deelt, zie je vaker dan je eigen familie, dus beter doe je gezellig met elkaar. Doe je dat niet, ga dan maar lekker op je kamer zitten gamen en Green Fever (is dat iets? Het klinkt in ieder geval als drugs) roken. Ik ben blij met mijn huisgenoten en dat laat ik vaak genoeg merken, hoop ik.
Vervelend dat ik niet beknopt kan zijn, anders had ik waarschijnlijk nog vele bruikbare tips. Zoals: leer de foutcodes van de ketel uit je hoofd, ben lief voor je huisbaas dan is hij ook lief voor jou, en probeer gewoon niet te batsen met een huisgenoot. Er zijn echt genoeg andere vrouwen waar je een goede verstandhouding mee kan verneuken zonder dat ze steeds de warme kraan aan zet als jij staat te douchen. Dit waren een stel tips voor de noobs, maar de ervaren studentenhuisbewoner heeft er vast ook wel iets van opgestoken. En nu snel de vuilnisbak legen jij, iedereen kijkt!
Nu hoop ik maar dat mijn homies de humor in kunnen zien van dit stukje anders moet ik alsnog verhuizen...