Het is en blijft een mysterie

Er was eens een ACI Graduation Night 2014. Op een donkere donderdag in februari, klokslag 22.00 uur, kon de poort van Dudok opengemaakt worden door eenieder met zijn of haar bemachtigde sleutel. Wat er achter deze poort bevond was nog een groot mysterie, maar dat het een groot feest zou worden, dat was duidelijk...

Nadat ik voet zette in Dudok, mijn mantel in een kluis opgeborgen had en ik mijn eerste gerstenat in mijn hand had, vervolgde ik mijn weg naar de persoon die mij en velen anderen op de gevoelige plaat legde. De foto's waren gemaakt, wat mij nu volledig toegang gaf tot de kleine- en grote zaal. De deur ging open, daar stond ik dan, in het grote gewelfde gebouw. Ik bevond me in de wonderen wereld van mysteries en sprookjes...

Vertier

Voor deze avond was er natuurlijk ook voor vertier gezorgd. Verschillende DJ's namen plaats achter de draaitafels, maar ook de docenten bleken meer in hun mars te hebben dan ons iets bij (proberen) te brengen. Frank Weve, docent Marketing, was uiterst creatief met de microfoon en liet ons zijn MC kunsten maar wat graag horen. De MC van The Partysquad, de hoofdact van deze avond, zal met jaloerse ogen gekeken hebben naar de uitzonderlijke kwaliteiten van onze meneer Weve. Ook Harmen Kuppens liet zien over uitzonderlijke kwaliteiten te beschikken. Met ontbloot bovenlijf bracht hij Ich Will van Ramstein ten gehore. Was het live of playback? Het zal altijd een mysterie blijven...

In de kleine zaal was het aangenaam vertoeven. Rond half 1 stond Lucky Done Gone op het programma. Deze Techno/House DJ zorgde voor een zeer prettige ambiance met zijn fijne klanken. Tegelijkertijd stond in de grote zaal de door mij al eerder benoemde hoofdact The Partysquad. Jerry en zijn hele posse maakte hun naam maar wat graag waar in de anderhalf uur dat ze op het podium stonden. Ook de trappengang was onderdeel van het gehele concept. Acteurs, natuurlijk ook geheel verkleed in de stijl van het thema, vermaakte ons kostelijk wanneer we ons verplaatsten van zaal naar zaal.

 Duizend-en-vooral-deze-ene-nacht

Nog meer gerstenat vulde iedereens magen, zo ook die van mij. Helaas was dit het begin van mijn ondergang, waardoor ik van het einde van de avond niet veel meer heb meegekregen. Het was voor mij een nacht om nooit meer te herinneren. Klinkt raar, maar het is zeker positief. De foto's zullen ongetwijfeld mij meer van de nacht doen vertellen. Toch vraag ik me nog steeds af, was het werkelijkheid of was het een sprookje? Het is en blijft een mysterie...

Frank Jacquot
Actief blogger #CLUBIEMES