Aan al het goede...

Wij nemen afscheid van onze drie musketiers, onze kwik, kwek en kwak, onze blog helden! Uiteraard hebben zij een afscheidswoord voor ons  zoals alleen zij dat kunnen verwoorden, elk in hun eigen stijl. Maar wij houden contact, uit het oog maar nooit uit het hart.

Roy

Ik was erbij. Bij het begin. Het begin van de feestjes, barbecue's, de borrels en het pasje. #CLUBIEMES is ondertussen een fenomeen in Tilburg. In ieder geval weten ze in de de Studio wie we zijn en wat we doen. Bier drinken in malle pakjes voornamelijk, maar dat doen we dan ook verrekte goed!

Of ik samen met Teun en Cihan zo nu en dan wat wilde schrijven voor het blog werd me jaren geleden gevraagd. Waarom ook niet? Wij zijn eersteklas en eerste lichting Iemesjes, en daar komt nog bij dat we verdomme kunnen schrijven! En geschreven heb ik. Verslagen van ongeveer duizend feestjes waar mijn naam onder staat, en bij elk feestje heb ik gezeken over de muziek, maar elk feestje was het allermooiste feestje. Zelfs voordat mr Polska dat zo poëtisch verwoorde. En verder? Verder heb ik over bouwvakkers gepend, over kijkavonden voor studentenkamers, relatieadvies gegeven en vooral vaak laten vallen hoe gruwelijk tof ik mezelf vind. Maar aan alles komt een einde...

Teun en Cihan zijn ondertussen al lang en breed afgestudeerd. En het leek me wel verstandig om dat ook maar eens te gaan doen. Ik begin maar eens met stagelopen bij een bedrijf waar ik de godganze dag over games moet schrijven. Een hippe nerd als ikzelf kan het slechter treffen. En zoals de gemiddelde mens met een baan weet: als je werkt heb je minder tijd voor andere dingen. En wanneer jullie ooit een baan vinden Teun en Cihan, dan kan je dat prachtige gevoel weer herontdekken. Het spijt me, en met pijn in mijn hart moet ik vaarwel zeggen. Ik hang mijn spreekwoordelijk #CLUBIEMES pen aan de wilgen. Geen tijd meer en zo... Daarnaast ben ik naarstig op zoek naar een vriendin waar ik al mijn hersenkronkels bij kwijt kan, dan hoeven jullie niet meer de schoenen te vullen van een extreem gratis en onwetende psychiater. Anyhow, bedankt voor het lezen, het liken en het lachen van en om mijn stukjes. Ik hoop dat jullie er net zo van genoten hebben als ik! En wanneer ik mijn diploma een keer haal, mogen jullie allemaal op het feestje komen. Het allermooiste feestje!

We spreken elkaar, Roy

Teun

Het einde van een era is daar. Al valt dat wel mee, als je gaat tellen. Maar ik ben inmiddels ruim een half jaar afgestudeerd en het wordt tijd dat huidige studenten het stokje over gaan nemen. Een hels karwei, Neerlandsch beste bloggers (ik verzin het niet zelf) vervangen. En dan zit er ook nog iemand van Lifestyle bij. Ik ga zeventien nepaccounts aanmaken op Facebook en alle stukken tekst afkraken. Verbitterd, want afgestudeerd, als ik ben.

Ik heb er van genoten om van jullie van je zo gewilde leesvoer te voorzien. Wie herinnert zich niet de ogenschijnlijk onsterfelijke reeks Smikkelen met Studenten? En wat te denken van haatverzen als 'Brein Kampf' en de digitale hetze jegens Halbe Zijlstra? Stuk voor stuk juweeltjes die #CLUBIEMES met hun dataverkeer financieel draaiende hebben weten te houden en mijn studieschuld hebben helpen afbetalen. Tevens heeft deze royale bijdrage er al dan niet middels omkoping voor gezorgd dat mijn assessment werd bekroond met een 10. Werkgevers, sla uw slag.

Ik wil toch vooral mezelf bedanken, want ik gok dat Roy dat ook doet, dus dan kan ik niet achterblijven. Maar zonder geouwehoer: zonder mijzelf had ik het niet gekund. Ook niet zonder Pim, die ons heeft binnengeluld met een financieel plaatje wat achteraf heel erg mee bleek te vallen. En een bedankje voor Gijs, die het hanteren van de zweep met speels gemak overnam van Pim. Hij leek verdomme Django wel. Ook bedank ik Fontys ACI, die vanwege mijn blogactiviteiten flink wat oogjes heeft dichtgeknepen met het oog op mijn studiepunten. Wist je dat bloggen voor #CLUBIEMES voor 30 studiepunten kan zorgen (wederom, met de juiste valutaverschuivingen)? Scheelt je een half jaar stage! Ook veel dank aan mijn collegae Cihan, de casanova-san uit het verre Oezbekistan, en Roy (hij is kaal).

Complimenten en waardering voor eenieder die de aandacht bij het lezen van deze nonsens heeft kunnen houden. Tabee!

Cihan

All good things come to an end. Zo heette een band, die bij Fontys ACI kwam aankloppen als opdrachtgever voor tweedejaars studenten. Aangezien wij van de eerste lichting zijn was dat iets langer dan twee jaar geleden alweer. Good times, good times. Inmiddels ben ik afgestudeerd en op zoek naar een geschikte baan. Tijd en zin om te bloggen heb ik bijna niet meer. Vandaar dat er ook een eind aan komt. Wil niet beweren dat we goed waren in wat we deden, maar wat we deden vond ik wel een good thing. Ik ben geen jood, maar zag bloggen voor #CLUBIEMES wel als mijn klaagmuur. Gewoon af en toe je gedachten op papier (lees scherm) zetten, een beetje luchten. Dat was fijn.

Inmiddels met 26 lentes achter de rug heb ik verschillende opleidingen afgesloten en diploma's verzameld. Na 20 jaar op school te hebben gezeten kan ik met een gerust hart zeggen dat mijn tijd bij IEMES de beste schooltijd ooit was. Dat evenaren of overtreffen is bijna onvoorstelbaar. Ik hoor dat Roy op zoek is naar een vriendin. Pas op! Hij is goed gekleed, welbespraakt, kan dansen als een malle en Teun kan maar niet ophouden over de lengte van Roy's eenogige slang. Hidden gem factor dus. Fix die boy en dan kunnen we double daten, of zelfs triple. Sushi anyone? Ik dwaal af.

Bedankt voor het liken van mijn verhalen en zo. Hopelijk vinden ze geschikte vervangers voor ons. Een dame erbij zou niet verkeerd zijn (Power to Women). Ben oprecht benieuwd. Ik zal het allemaal missen...

Ik kus je #CLUBIEMES, stay gold.

Cihan out.